In 1122 kreeg Utrecht als een van de eerste steden in Nederland stadsrechten. Deze waren bedoeld voor de inwoners van het gebied binnen de Utrechtse singels en het omliggende gebied van de stadsvrijheid. Daarmee werd het begin gemaakt van een eigen bestuur, los van het omliggende platteland.
Al in de stadsrechtoorkonde van 2 juni 1122 worden de vroegste vertegenwoordigers van dit bestuur genoemd: de bisschoppelijke schout en de schepenen. Eind twaalfde eeuw voegde zich daarbij de raden en vanaf 1304 had Utrecht ook twee gezamenlijk opererende burgemeesters.
Door de eeuwen heen veranderden de samenstelling, bevoegdheden en verkiezing van de leden van het bestuur verschillende keren. Vanaf de Franse tijd kwam er landelijke wet- en regelgeving, waarbij de Gemeentewet van Thorbecke uit 1851 tot op de dag van vandaag de basis van het gemeentelijk bestuur is.
bron: Het Utrechts Archief
