De Bierkaai is de winnaar geworden van de spannende finale van De Groate Utreg Kwis. De viering van 900 jaar Utrechtse stadsrechten kreeg zaterdagavond 5 november een mooi slot via de live-uitzending die te zien was op RTV-Utrecht
Wethouder Eva Oosters reikte in de Bibliotheek Neude de Utreg-trofee uit aan team-aanvoerder Johan Le Fèvre die moest toegeven dat het dit keer geen vechten tegen de bierkaai is geweest. De score van 15 punten (van 20 vragen) was genoeg om winnaar te kunnen worden van deze eerste De Groate Utreg Kwis. De naam van het team komt op de trofee, die beschikbaar was gesteld door paleis Lofen, en zal worden geëtaleerd en bewaard in Het Utrechts Archief aan de Hamburgerstraat. De drie leden van het team (met vader en dochter Rob en Lynn van Rijnsoever) kregen ieder ook een eigen trofee en een uitnodiging voor een rondleiding in paleis Lofen aan de Vismarkt.
De Bierkaai werd in de finale op de hielen gezeten door diverse andere teams want men was zeer aan elkaar gewaagd. Het team De Domtorentjes liet een duur punt liggen bij de vraag wat de artiestennaam was van de Utrechtse musicalster Antje Truggelaar. Ze kozen voor Romero terwijl het goede antwoord Monteiro was. Een tweede plaats kregen ze daardoor met 14 punten, een aantal dat ook gescoord werd door het team En Dat Blijven We.
Een gedeelde derde plaats, met 13 punten, was er voor goed presterende teams Buiten Westen en Achtelijke Gladiolen. Vierde werden de teams De Dakhaozen, Prango en Ho-Ho die ieder 12 punten binnenhaalden en daar ook tevreden over waren.
De Gladiolen, die op meer hadden gehoopt, werden voorlaatste met 11 punten en team Adrianus VI, dat het leukst gekleed ging met speciaal voor de finale gemaakte T-shirts, had in de tweede ronde een behoorlijke dip waardoor ze met in totaal 10 punten de rij mocht sluiten.
Een van de vragen waar de teams over struikelden was de door FC-Utrecht-grootaandeelhouder Frans van Seumeren uitgesproken vraag wat de naam was van de allereerste vrouwenvoetbalclub van Utrecht (en Nederland!). Deze vereniging werd in januari 1955 opgericht en kreeg de naam Herbido, een samenvoeging van de voetbalclubs Hercules, Bilthoven en D.O.S. omdat de eerste vrouwelijke leden connecties hadden met die voetbalclubs.
Ook een lastige vraag, net als eerdere keren, was de Utregse taolvraog. De voorlaatste vraag in de finale ging er om uit te leggen wat de (buiten gebruik geraakte) uitdrukking vrijdasvrouw betekende? Alleen Buiten Westen en Achtelijke Gladiolen kozen voor het goede antwoord een haveloos geklede vrouw. Vrijdasvrouw is een verwijzing naar de slecht geklede bedelaars die aan het begin van de 20e eeuw op vrijdag mochten bedelen in de stad.
Een van de leukste leerzame vragen was die over wanneer er voor het eerst Italiaans ijs werd verkocht in Utrecht. Dat bleek tot verrassing van iedereen al ten tijde van het tekenen van de Vrede van Utrecht in 1713 geweest te zijn en waarschijnlijk zelfs eerder al in 1698. Volgens rijksarchivaris en juryvoorzitter Kaj van Vliet was dat in Cafe Italien dat gevestigd was op de hoek van de Keistraat en Achter Sint Pieter. Het verhaal staat in het boek Gekomen Om Te Blijven dat eerder dit jaar uitkwam.
Na afloop van de kwis, die weer vrolijk in ’t Utregs aan elkaar gesproken werd door kwismaster Koos Marsman, spraken de bestuursleden van de organisatie, Chantal Keijsper (Het Utrechts Archief) en Appie Alferink (Zimihc), hun bewondering uit voor het succesvol slagen van De Groate Utreg Kwis. Duizenden Utrechters werden enthousiast gemaakt voor ons stadsjie via de drie voorrondes en finale die allemaal werden uitgezonden via RTV-Utrecht. Dank werd met name uitgesproken aan de bijna 100 vrijwilligers die het mogelijk maakten dat op vijf locaties tientallen team konden meedoen aan de competitie van De Groate Utreg Kwis.
De organisatoren Peter Gieling en Willem Spee spraken achteraf nog in kleine kring en lieten weten dat het ‘veel werk’ was geweest om de kwis op te zetten en uit te voeren, maar dat het zo’n succes zou worden ‘dat hadden we niet durven dromen’, aldus Gieling die ook zei nu een paar weken rust te nemen en uit te kijken naar morgen, de dag dat hij met zijn kleinkinderen pannenkoeken zou gaan eten: “Dat is er een tijdje niet van gekomen.”
Fotoverslag van Rob van der Lingen…
